री ! मेरे घट ज्ञान घना मम छायो ।
शुद्धभाव बादल मिल आये, सूरज मोह छिपायो || टेक ।।
अनहद घोर-घोर गरजत है, भ्रम आताप मिटायो |
समता चपला चमकनि लागी, अनुभव सुख झर लायो ।।१।।
सत्ता भूमि बीज समकित को, शिवपद खेत उपायो ।
उद्धत भाव सरोवर दीसै, मोर सुमन हरषायो ।।२।।
भव - प्रदेश तैं बहु दिन पीछै, चेतन पिय घर आयो ।
‘द्यानत’ सुमति कहै सखियनसों, यह पावस मोहि भायो ।।३।।
रचयिता:- पं. द्यानतराय जी